20110205

Ο οκτάποδος είπε:
-μ' έχει ρημάξει το πρόσκαιρο
το ένα πόδι εδώ, το άλλο πόδι εκεί
το ένα κολυμπάει στην υγρή σιωπή
το άλλο πιάνεται στην εύφορη γη
Η εστεμμένη χαίτη του λέει:
-τι χαρά να χεις να μαθαίνεις
μα εσύ δεν κολυμπάς
κι ούτε πουθενά πατάς
το πρόσκαιρο ακυρωμένο
είναι η δικιά σου κλίση
Κι ο οκτάχερος, τυφλός:
-τα γενναία σου μέλη, η φθηνή ορτανσία
τα ανοιχτά μάτια τα κάπως άφοβα
είναι η δικιά μου κλίση.
(η απλωμένη στοργή αφήνει
τα πάντα εκεί που ήταν μετά από ένα φιλί απτό
τα πάντα εκεί που ήταν και πως δεν ανακαλούν
να μη μπορούν, το πόσο ήταν γλυκό)

No comments:

Post a Comment